5. διάλυση & διαλυτότητα

Διάλυση είναι ο διασκορπισμός των δομικών λίθων μιας ουσίας ανάμεσα στους δομικούς λίθους μιας άλλης ουσίας-διαλύτης-σε τέτοιο βαθμό ώστε να προκύψει ομογενές μείγμα, δηλαδή ένα σύνθετο υλικό που δεν διακρίνουμε τα συστατικά του με γυμνό μάτι αλλά ούτε και με κοινό μικροσκόπιο, από το οποίο δεν έχει σημασία από που θα πάρουμε δείγμα γιατί έχει την ίδια σύσταση και τις ίδιες ιδιότητες σε όλη τη μάζα του.

'Οταν μια διάλυση συνοδεύεται με ελευθέρωση θερμότητας στο περιβάλλον και επομένως με αύξηση της θερμοκρασίας την χαρακτηρίζουμε εξώθερμη ( π.χ η διάλυση χλωριούχου ασβεστίου CaCl2 στο νερό ), ενώ όταν η διάλυση συνοδεύεται με απορρόφηση θερμότητας από το περιβάλλον και επομένως με μείωση της θερμοκρασίας την χαρακτηρίζουμε  ενδόθερμη ( π.χ. η διάλυση νιτρικού αμμωνίου NH4NO3 στο νερό ).

Δεν μπορούμε να διαλύσουμε απεριόριστη ποσότητα μιας ουσίας σε ορισμένη ποσότητα διαλύτη, σε ορισμένη θερμοκρασία και σε ορισμένη πίεση. Η μέγιστη ποσότητα μιας ουσίας που μπορούμε να διαλύσουμε σε ορισμένη ποσότητα διαλύτη -100g ή 100ml - σε ορισμένη θερμοκρασία και πίεση λέγεται διαλυτότητα της ουσίας. Όταν δεν μπορούμε να διαλύσουμε άλλη ποσότητα ουσίας, δηλαδή έχουμε διαλύσει την μέγιστη δυνατή ποσότητα την οποία εκφράζει η διαλυτότητα, τότε το διάλυμα που έχει σχηματιστεί το λέμε κορεσμένο . Αν όμως μπορούμε να διαλύσουμε και άλλη ποσότητα το διάλυμα το λέμε ακόρεστο .

Άσκηση: 

Για να απαντήσετε βασιστείτε στην 2η γραφική παράσταση.

Σε 200g  νερό των 20ºC προσθέτουμε 23g μαγειρική σόδα NaHCO3. Θα σχηματιστεί κορεσμένο ή ακόρεστο διάλυμα; Πόσα g σόδας θα διαλυθούν;