οι σταθερές ιοντισμού Κa, Kb, Kw και ο βαθμός ιοντισμού

ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΙΟΝΤΙΣΜΟΥ Κ_a , K_b , Κ_w ΚΑΙ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΙΟΝΤΙΣΜΟΥ α

Σε υδατικό διάλυμα ασθενούς μονοπρωτικού οξέος γίνεται ιοντισμός και ισχύει η σχέση:                                       Κ_α = Cσυζ.βάσης • Cοξωνίου / Cασθ.οξέος

Σε υδατικό διάλυμα ασθενούς μονοπρωτικής βάσης γίνεται ιοντισμός και ισχύει η σχέση:                                                                           K_b = Cσυζ.οξέος • Cυδροξυλίου / Cασθ.βάσης 

Στο καθαρό νερό και σε κάθε υδατικό διάλυμα λόγω ιοντισμού του νερού ισχύει η σχέση: 

                                       Κ_W = Cοξωνίου • Cυδροξυλίου

Αυτές οι σταθερές εξαρτώνται  από την θερμοκρασία και μάλιστα ↑θ  ↔ ↑Κ_a , K_b , K_w  *  γιατί         ο ιοντισμός είναι ενδόθερμο φαινόμενο και σύμφωνα με την αρχή Le Chatelier  ↑ θ  ευνοεί την ενδόθερμη κατεύθυνση.  Οι σταθερές Κ_a , K_b εξαρτώνται επίσης και από τη φύση του διαλύτη 
και τη φύση του ηλεκτρολύτη.

Οι σταθερές Κ_a  και Κ_b  αποτελούν μέτρο της ισχύος των οξέων και των βάσεων. 
 Όσο μεγαλύτερη είναι η σταθερά  Κ_a  ή Κ_b τόσο ισχυρότερο είναι το οξύ ή η βάση.

*  Επειδή με την ↑της θ επέρχεται ↑της Κ_w , επέρχεται και ↓ του ανώτερου ορίου της κλίμακας PH               και επομένως και ↓ της κλίμακας PH , και τελικά επέρχεται και ↓ του PH του ουδέτερου διαλύματος.

  
-------------------------------------------------------------------------------

O βαθμός ιοντισμού α των ασθενών ηλεκτρολυτών εξαρτάται από τη φύση του διαλύτη, τη φύση

του ηλεκτρολύτη, την θερμοκρασία ( ↑θ  ↔ ↑α , γιατί ο ιοντισμός είναι ενδόθερμο φαινόμενο και      η ↑ της θ ευνοεί την ενδόθερμη κατεύθυνση σύμφωνα με την αρχή Le Chatelier ), την παρουσία κοινού ιόντος ( το κοινό ιόν επιφέρει ↓του α, γιατί το κοινό ιόν μετατοπίζει σύμφωνα με την αρχή   Le Chatelier την αντίδραση ιοντισμού προς τα ← ) και την συγκέντρωση του ηλεκτρολύτη                  ( ↑C ↔ ↓α, με βάση το νόμο αραίωσης του Ostwald δηλαδή τη σχέση Κ_a,b = α² • c / 1-α   )

O βαθμός ιοντισμού α αποτελεί μέτρο της ισχύος των ασθενών ηλεκτρολυτών. Για να συγκρίνουμε την ισχύ με τον βαθμό ιοντισμού πρέπει να έχουμε τον ίδιο διαλύτη, την ίδια θ, την ίδια C  και         να μην έχουμε κοινό ιόν. Τότε ισχυρότερος είναι ο ηλεκτρολύτης που έχει τον μεγαλύτερο α .